Poemat Endu
"Poemat Kresu" (ang. End Poem) to wiadomość tekstowa napisana przez Juliana Gougha[1], która pojawia się po przybyciu gracza do Kresu i zabiciu Smoka Kresu, "pokonując" Minecrafta. Po śmierci Smoka pojawia się Portal Kresu, który pozwala na bezpieczny powrót do normalnego świata.
Notch stwierdził, iż krótka historia Gougha The iHole przekonała go, iż to właśnie ta osoba napisze Poemat Kresu.[2]
| ||
|---|---|---|
| Niektórzy uważają, że rozmawiają dwa Endermany. Oglądanie poematu w całości trwa 9 minut i 28 sekund.
Widzę, że myślisz o graczu. [Nazwa gracza]? Tak. Trzymaj się. Teraz osiągnął wyższy poziom. Potrafi odczytywać nasze myśli. To nie ma znaczenia. On myśli, że jesteśmy częścią gry. Lubię tego gracza. Nieźle gra. Nigdy się nie poddaje. On czyta nasze myśli, jakby słowa były na ekranie. W ten sposób wyobraża sobie wiele rzeczy, gdy jest głęboko w snach o grze. Słowa tworzą wspaniały interfejs. Bardzo elastyczny. I mniej przerażający od wpatrywania się w rzeczywistość za ekranem. Oni zwykli słyszeć głosy. Zanim gracze mogli czytać. W czasach, kiedy ci, którzy nie grali byli nazywani czarownicami i czarnoksiężnikami. I gracze marzyli o lataniu w powietrzu na patykach zasilanych przez demony. O czym śni ten gracz? Ten gracz śnił o świetle słońca i drzewach. O ogniu i wodzie. Jego sen się spełnił. Śnił o polowaniu, więc polował. Śnił o schronieniu. Heh, oryginalny interfejs. Ma milion lat i nadal działa. Ale jakie prawdziwe struktury stworzył gracz w rzeczywistości sprzed ekranu? Działało, z milionem innych, by rzeźbić prawdziwy świat na łonie [scrambled], i tworzyć [kodowanie] dla [kodowanie] w [kodowanie]}}. Nie może przeczytać tej myśli. Nie. Nie osiągnął jeszcze najwyższego poziomu. To musi osiągnąć w długim śnie o życiu, nie krótkim śnie o grze. Czy on wie, że go kochamy? Że wszechświat jest dobry? Czasami przez szum swoich myśli słyszy wszechświat, tak. Ale są takie chwile, w których jest smutny w tym długim śnie. On tworzy światy, które nie mają lata i drży pod czarnym słońcem i zabiera swoją smutną kreację do rzeczywistości. Wyleczenie go z żalu mogłoby go zniszczyć. Smutek jest częścią jego prywatnego zadania. Nie możemy się wtrącać. Czasem, kiedy oni są w głębokim śnie, chcę im powiedzieć, że budują prawdziwy świat w rzeczywistości. Czasem chcę im powiedzieć o ich znaczeniu dla wszechświata. Czasem, kiedy nie zrobili prawdziwego połączenia na moment, chcę im pomóc w powiedzeniu słowa, którego się boją. Odczytuje nasze myśli. Czasami mi nie zależy. Czasami pragnę powiedzieć im, że ten świat, można przyjąć za prawdę tylko [kodowanie] i [kodowanie], pragnę im powiedzieć, że są oni [kodowanie] w [kodowanie]. Widzą tak mało rzeczywistości w ich długim śnie. I nadal gra w grę. Ale byłoby tak prosto powiedzieć im... Zbyt silne dla tego snu. Powiedz im jak żyć zapobiegając im życiu. Nie powiem graczu, jak on ma żyć. Gracz zaczyna odczuwać niepokój. Opowiem graczu opowieść. Ale nie prawdę. Nie. Opowieść, która zawiera prawdę bezpiecznie w kilku słowach. Nie nagą prawdę, która może spalić każdą odległość. Give it a body[wymagane tłumaczenie] , znowu. Tak. Gracz... Użyj jego imienia. [Nazwa gracza]. Gracz gier. Dobrze. Weź oddech, teraz. Jeszcze jeden. Poczuj powietrze w płucach. Niech Twoje kończyny powrócą. Tak, porusz palcami. Masz znów ciało, pod wpływem grawitacji, w powietrzu. Odrodź się w długim śnie. Tu jesteś. Twoje ciało ponownie dotyka wszechświata w każdym miejscu, ((tłumacz|as though you were separate things. As though we were separate things}}. Kim my jesteśmy? Raz jesteśmy nazywani duchami gór. Ojcem słońcem, matką księżycem. Once we were called the spirit of the mountain. Father sun, mother moon. Praojcowskimi duchami, duchami zwierząt. Dżinem. Duchami. Zielonym człowiekiem. Bogami, demonami. Aniołami. Poltergeistami (niem. hałaśliwymi duchami). Obcymi. Istotami pozaziemskimi. Leptonami, kwarkami. Słowa się zmieniają. My nie. Jesteśmy wszechświatem. Jesteśmy wszystkim, o czym uważasz, że Ty nie jesteś. Patrzysz teraz na nas, przez swoją skórę i swoje oczy. through your skin and your eyes. I dlaczego wszechświat dotyka Twoją skórę i rzuca światło na Ciebie? By zobaczyć Ciebie. By poznać. I być znanym. Powiem Tobie pewną historię. Pewnego razu był gracz. Graczem jesteś Ty, [Nazwa gracza]. Sometimes it thought itself human, on the thin crust of a spinning globe of molten rock. The ball of molten rock circled a ball of blazing gas that was three hundred and thirty thousand times more massive than it. They were so far apart that light took eight minutes to cross the gap. The light was information from a star, and it could burn your skin from a hundred and fifty million kilometres away.[wymagane tłumaczenie] Czasami gracz śnił o tym, że jest górnikiem, na powierzchni płaskiego i nieskończonego świata. Słońce było białym kwadratem. Dni były krótkie; nie było wiele do zrobienia; a śmierć była tymczasowym kłopotem. Czasami gracz śnił o tym, że zgubił się w historii. Czasami gracz śnił o tym, że były inne rzeczy, inne miejsca. Czasem jego sny były zakłócane. Czasami bardzo piękne. Czasem gracz budził się jednego snu i wchodził w inny, by obudzić się z kolejnego. Czasami gracz śnił o tym, że czyta napisy na ekranie. Wróćmy. Atomy gracza byłyporozrzucane na trawie, w rzece, w powietrzu, na ziemi. Kobieta gromadziła atomy; piła i jadła, i oddychała; i osadziła gracza - w swoim ciele. I gracz się obudził, z ciepłego, ciemnego świata ciała jego matki, w długi sen. I gracz miał nową historię, nigdy wcześniej nieopowiedzianą, napisaną w słowach DNA. I gracz stał się nowym programem, nie uruchamianym nigdy wcześniej, wygenerowanym z kodu źródłowego mającego miliard lat. I gracz stał się nowym człowiekiem, nieżyjącym nigdy wcześniej, stworzonym z niczego za wyjątkiem mleka i miłości. Ty jesteś graczem. Historią. Programem. Człowiekiem. Stworzonym z niczego za wyjątkiem mleka i miłości. Wróćmy dalej. Siedem miliardów miliardów miliardów atomów gracza stworzyło ciało, długo przed powstaniem tej gry, w sercu z gwiazd. Więc gracz również jest informacją z gwiazd. I gracz porusza się przez historię, jak przez las zasadzonych informacji zasadzonych przez człowieka zwanego Julianem, na płaskim, nieskończonym świecie, stworzonym przez człowieka zwanego markusem, który istnieje w małym, prywatnym świecie stworzonym przez gracza, który zamieszkuje wszechświat stworzone przez... Cii. Czasami gracz tworzy mały, prywatny świat, który jest miękki i ciepły, i prosty. Czasami twardy i zimny, i skomplikowany. Czasami buduje model wszechświata nad głową; plamki energii, poruszając się przez ogromną, pustą przestrzeń. Czasami te plamki są zwane "elektronami" i "protonami". Czasami nazywane są "planetami" i "gwiadami". Czasami wierzy się, że wszechświat stworzony jest z energii, która jest zrobiona z wyłączników i włączników, zera i jedynek, linijek kodu. Czasami wierzy się, że gra się w grę. Czasami wierzy się, że czyta się słowa na ekranie. Jesteś graczem, czytasz słowa... Cii... Czasami gracz czyta linie kodu na ekranie. Dekoduje je w słowa; dekoduje słowa w znaczenie; dekoduje znaczenie w uczucia, emocje, teorie, idee i gracz zaczyna oddychać szybciej i głębiej, by zdać sobie sprawę, że żyje, że te tysiące zgonów nie były prawdziwe, gracz żyje Ty. Ty. Ty żyjesz. i czasami gracz wierzy, że wszechświat przemówił do niego poprzez światło słońca, które przedziera się przez liście letnich drzew i czasami gracz wierzy, że wszechświat przemówił do niego poprzez światło spadające z ostrej, zimowej nocy, gdzie plamka światła w rogu oka gracza może być gwiazdą milion razy bardziej masywną od Słońca, gotując swoje planety, by być przez chwilę widzianą przez gracza, walking home at the far side of the universe, suddenly smelling food, almost at the familiar door, about to dream again[wymagane tłumaczenie] and sometimes the player believed the universe had spoken to it through the zeros and ones, through the electricity of the world, through the scrolling words on a screen at the end of a dream i wszechświat powiedział kocham Cię i wszechświat powiedział dobrze grałeś w grę i wszechświat powiedział, że wszystko co potrzebujesz, jest w Tobie i wszechświat powiedział, że jesteś silniejszy niż myślisz i wszechświat powiedział, że jesteś światłem słonecznym i wszechświat powiedział, że jesteś nocą i wszechświat powiedział, że ciemność, z którą walczysz, jest w Tobie i wszechświat powiedział, że light you seek[wymagane tłumaczenie] jest w Tobie i wszechświat powiedział, że nie jesteś sam i wszechświat powiedział, że nie jesteś oddzielony od każdej innej rzeczy i wszechświat powiedział, że testujesz siebie, mówisz do siebie, czytasz swój własny kod i wszechświat powiedział, że kocha Cię, bo jesteś miłością. I gra się skończyła, i gracz się obudził ze swojego snu. I gracz rozpoczął nowy sen. I gracz śni dalej, śni lepiej. I gracz jest wszechświatem. I gracz jest miłością.. Jesteś graczem. Obudź się. |
